Δύο μήνες μετά
Συνάδελφοι\ισσες, δύο μήνες μετά την έναρξη του νέου σχολικού
έτους, βρισκόμαστε δυστυχώς, για άλλη μια φορά απέναντι στην αδιάλλακτη θέση
του Υπουργείου Παιδείας που θέλει την σχολική κοινότητα αναστατωμένη.
Δυστυχώς οι προτάσεις της ΟΛΜΕ για ουσιαστικό διάλογο με τον
Υπουργό δεν βρήκαν ανταπόκριση.
Οι ανακοινώσεις – δεσμεύσεις του ίδιου του Υπουργού Παιδείας
για επίλυση των προβλημάτων που ταλανίζουν την εκπαιδευτική κοινότητα,
παραμένουν απλές αναφορές, χωρίς ποτέ να έχουν ολοκληρωθεί.
Το νομοσχέδιο που ετοιμάζεται για το Νέο Λύκειο, φέρνει
ακόμα μεγαλύτερο προβληματισμό για το μέλλον της Παιδείας γενικότερα.
Η
κατάργηση ολιγομελών τμημάτων στα ΕΠΑΛ, η συμπλήρωση του ωραρίου των συναδέλφων
σε τρία ή και τέσσερα σχολεία, το πάγωμα των αποσπάσεων, η μικρή έως ανύπαρκτη
χρηματοδότηση για την συντήρηση των σχολικών μονάδων και την αντικατάσταση παλιού
εξοπλισμού και φυσικά το πάγωμα των μόνιμων διορισμών είναι κάποια από τα πολλά
άλυτα προβλήματα που το Υπουργείο όχι μόνο δεν λύνει, αλλά αποφεύγει με κάθε
τρόπο να τα συζητήσει.
Φτάσαμε στον Νοέμβριο και ακόμα τα σχολεία δεν
έχουν οριστικά ωρολόγια προγράμματα.
Ο κύριος λόγος η έλλειψη εκπαιδευτικού
προσωπικού, και λόγω αυτής της έλλειψης έχουμε έντονο το φαινόμενο του νέου
τύπου συναδέλφων - μπαλαντέρ, οι οποίοι καλούνται όχι να συμπληρώσουν το «ωράριό τους», όπως έχουν το δικαίωμα, «αλλά να κλείσουν τα κενά των ωρών στα ωρολόγια προγράμματα των σχολικών μονάδων»
και μάλιστα όχι σε δύο – που είναι και η θέση του κλάδου – αλλά σε τρεις και
τέσσερις σχολικές μονάδες, με αρκετές μετακινήσεις, επιβαρύνοντας ακόμα
περισσότερο τον ήδη επιβαρυμένο οικογενειακό τους προϋπολογισμό.
Οι μετατάξεις σε θέσεις ΕΔΙΠ στα ΑΕΙ και οι αποσπάσεις σε
ΑΕΙ και ΤΕΙ, δημιουργούν επιπλέον κενά και ο ισχυρισμός του Υπουργού για κανονικότητα στη λειτουργία των σχολείων, είναι μύθευμα και καμία σχέση
δεν έχει με την πραγματικότητα.
Οι θέσεις του κλάδου
για επαναφορά του παλιού ωραρίου καθώς και της μείωσης του αριθμού των μαθητών
ανά τμήμα, παραμένουν αμετάβλητες, δυστυχώς όμως δεν λαμβάνονται υπόψη από τον Υπουργό.
Οι εξαγγελίες για ολοκλήρωση των υπηρεσιακών μεταβολών σε
εύλογο χρονικό διάστημα έμειναν στα χαρτιά. Οι υποσχέσεις πως η νέα σχολική
χρονιά δεν θα παρουσιάσει τα προβλήματα των περασμένων ετών, για άλλη μια φορά
έπεσαν στο κενό.
Η κίνηση του Υπουργού που καλεί
των κλάδο ως ακροατές σε Ημερίδα, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις θέσεις μας για διάλογο.
Ο ίδιος φτιάχνει την ατζέντα των θεμάτων καλώντας τον κλάδο κατά περίπτωση και a la carte. Προχωρά
σε μονομερείς σχεδιασμούς και προειλημμένες στην πραγματικότητα αποφάσεις,
χωρίς την συμμετοχή του κλάδου.
Αυτές οι κινήσεις, στόχο έχουν την υποβαθμίσει
του ρόλου της ΟΛΜΕ.
Η πολιτική των μνημονίων συνεχίζεται και αυτό έχει σοβαρές
συνέπειες για την δημόσια εκπαίδευση.
Είναι φοβερό συνάδελφοι, ο Υπουργός να μιλάει για ποιότητα
στην παρεχόμενη εκπαίδευση, τη στιγμή που θέλει τμήματα με 27, 28 και ποιος ξέρει
στο μέλλον ίσως 30 μαθητές, όταν δεν φροντίζει να καλύψει τα υφιστάμενα κενά σε
εκπαιδευτικό προσωπικό, όταν καταργεί τμήματα, όταν εφαρμόζει νόμο για την
Ειδική Αγωγή, που δυσκολεύει το άνοιγμα τμημάτων στην περίπτωση παιδιών με
ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες. Όταν κατηγοριοποιεί τα σχολεία (ηλεκτρονικές
εγγραφές στα ΕΠΑΛ, κατάργηση ολιγομελών τμημάτων).
Οι νέες μνημονιακές πολιτικές, πιστεύουμε πως θα είναι ακόμα
χειρότερες. Οι πολιτικές αυτές, υποβίβασαν το δημόσιο σχολείο
και έχουν ως στόχο την καθήλωση της Εκπαιδευτικής Κοινότητας.
Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε σε
εγρήγορση γιατί μόνο όλοι μαζί μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε.
Η ΟΛΜΕ πρέπει να
δραστηριοποιηθεί και να μπει μπροστά και μαζί
με την ΔΟΕ να διεκδικήσουμε την άμεση εφαρμογή των θέσεων του κλάδου.
Ο αγώνας για την υπεράσπιση του Δημόσιου Σχολείου, συνεχίζεται
